


در این نوع آببندی لازم است سیال بطور قطره قطره و تا حد نیاز از محفظه آببندی خارج شود. اگر نشتی قطع شود یا خروج دود از محفظه مشاهده شود باید به تدریج مهره های قطعه عینکی را شل نمود.
زمان تعویض نوارهای گرافیتی هنگامی است که در اثر سفت کردن مکرر مهره های قطعه عینکی مجموعه آببند تقریبا به اندازه عرض یک نوار گرافیتی فشرده شود.

محفظه آببندی فقط هنگامی کارکرد رضایت بخش خواهد داشت که با دقت و به طرز صحیح آببندی شده باشد.
قبل از آببندی، تمام اجزا آببندی کهنه باید از محفظه آببندی خارج شود. توصیه می شود ابزار مناسب مانند درآرهای قابل انعطاف و نرم استفاده شود تا از صدمه دیدن بدنه محفظه آببندی و بوش محافظ محور جلوگیری شود.
محل آببندی به دقت تمیز شده و سطح موثر بوش محافظ محور بازرسی شود. اگر نشانه های سائیدگی خوردگی و زبری سطح دیده شد باید با بوش نو تعویض گردد. از نوارهای گرافیتی با ابعاد درست استفاده شود. (شکل 11) و (جدول 3)

شکل 11- مقطع محفظه آببندی با نوار گرافیتی
هر دو سر نوارهای گرافیتی باید بطور صاف و تحت زاویه 45 درجه بریده شود (شکل 12). دو سر نوارهای گرافیتی باید هنگام جا زدن آن تا حدی روی هم فشرده شوند.

شکل 12- نوار آببندی بریده شده
هر نوار گرافیتی باید در روغن فرو برده شود و سپس به کمک حلقه محفظه آببندی در محل خود جا شود. محل اتصال دو سر نوارهای متوالی باید با 90 درجه چرخش نسبت به یکدیگر قرار گیرد. شکل 13 موقعیت حلقه خنک کاری بین نوارهای آببندی را نشان می دهد. حلقه های آببندی و حلقه خنک کاری همواره به ترتیب مشخص شده جا زده شود.

پس از جا زدن آخرین نوار گرافیتی باید فاصله ای به اندازه حداقل 4 میلیمتر در انتهای محل آببندی باقی بماند تا قطعه عینکی به صورت صحیح در محل خود قرار گیرد. مهره های قطعه عینکی باید به تدریج و به صورت متقارن یا نوبتی محکم شود.


برای تعویض آببند مکانیکی لازم است که پمپ پیاده شود. اجزا آببند مکانیکی باید به ترتیبی که در نقشه های مونتاژ مربوطه نشان داده می شود از محور پیاده شود. در جدول (4) انواع آببندهای مکانیکی روی محورهای به اقطار مختلف مشخص شده است. جهت اطلاع از رابطه اندازه پمپ و شماره محور به جدول (3) مراجعه شود.

تمیزی محیط کار در هنگام نصب آببند مکانیکی باید کاملا رعایت شود. از هر گونه صدمه به سطوح آببندی و اورینگ ها جلوگیری شود واشر کاغذی یا اورینگ در هربار پیاده شده باید تعویض گردد.


بلبرینگ های شیار عمیق معمولا با گریس روانکاری می شوند. گریس کاری اولیه یاتاقانها هنگام مونتاژ پمپ در کارخانه سازنده انجام می گیرد. اگر کارکرد روزانه پمپ 8 ساعت باشد این گریس برای دو سال کافی خواهد بود. پس از دو سال باید یاتاقان بازدید شود. اگر شرایط سخت باشد باید دوره های بازدید، کمتر از دو سال تعیین شود. در صورت لزوم بلبرینگ ها به همراه محور از پمپ پیاده شده و پس از تمیزکاری با گریس تازه پر شده و روی پمپ سوار شوند. به مشخصات گریس و مقادیر لازم در بخش 5-3 اشاره شده است.

سطح روغن باید به صورت منظم از طریق بازدید شیشه روغن نما یا بیرون کشیدن سیخ روغن بازدید شود.

پس از 2000 ساعت کارکرد، یاتاقان ها و اجزا روغن کاری داخل پایه یاتاقان باید با نفت یا بنزول شستشو شود. طی این عمل محور به آرامی با دست گردش داده می شود. پس از تکمیل تمیزکاری و بر طرف شدن تمام ذرات و تخلیه کامل مایع تمیزکننده، پایه یاتاقان با روغن تازه پر می شود. مشخصات و مقدار روغن لازم در بخش 5-3 ذکر شده است.
سطح روغن باید همواره در نصف شیشه روغن نما باشد. روغن اضافی از سوراخ سر ریز روغن که در درپوش یاتاقان تعبیه شده است تخلیه شود.
اگر پمپ دارای روغندان ثابت کننده سطح روغن باشد، هنگامی که سطح روغن به زیر لبه زانویی آن برسد باید جهت پر کردن روغندان اقدام نمود.




دمای یاتاقان می تواند تا 50 درجه سلسیوس بالاتر از دمای محیط باشد، بدون آنکه صدمه ای به یاتاقان وارد شود، اما نباید از 90 درجه سلسیوس تجاوز کند. دما روی سطح خارجی محفظه یاتاقان اندازه گیری می شود.


فقط از گریس های مرغوب با پایه لیتیوم جهت روانکاری بلبرینگ ها و رولربرینگ ها استفاده شود. گریس باید عاری از مواد رزینی و اسیدی بوده، تجزیه نشده و ایجاد لایه پایدار روی سطوح ننماید. عدد نفوذ آن بین 2 تا 3 باشد تا عدد نفوذ در زمان کار بین 220 الی 295، mm/10 باقی بماند. نقطه ریزش باید بالاتر از 175 درجه سلسیوس باشد.

فقط از روغن با کیفیت بالا که از منابع معتبر تهیه شده و دارای مشخصات زیر باشد استفاده شود.

کلیه روغن موتورهای SAE 20 دارای مشخصات فوق می باشند.

